wis en waarachtig

spionnenkrant

Paf!

Zucht!

Afgepeigerd!

Moe maar voldaan plofte ik zaterdagavond op de bank. Weer een intensieve werkdag achter de rug met mijn medeleden van de Compagnie. Nieuwe dingen creëren is nu eenmaal hard werken…en leuk bovendien.  Het was weer een dag waarbij onze energie bijna onophoudelijk door de oefenruimte stuiterde. Levendige discussies werden afgewisseld met spontane spelopdrachten en improvisaties en het mooiste van alles is…we voelen de vooruitgang in onze ideeën.

In de ochtend hebben we verder gewerkt aan de familie. Los van onze toekomstige ‘familie-verhoudingen’ proberen we de eigenaardigheden van het vijftal te vangen in een aantal beeldanecdotes…mini-acts so to speak.

De familiedans, de familie leest een krant, het familielied, lunch, de familie verzamelt. Eigenlijk zijn de theatrale mogelijkheden van een familie die een onbekende plaats bezoekt eindeloos. We komen erachter dat bijna alles potentie heeft om uit te groeien tot een straat-waardige act. Het idee is om met een aantal van deze ‘acts’ in onze achterzak de straat op te gaan, zodat we er één uit kunnen pakken op het moment dat het nodig is.

Na het welverdiende middagsoepje hebben we onze dieven-act verkend. Les voleurs die sluipenderwijs door de straten trekken. De bivakmutsen vormen een prima vertrekpunt qua beeld (lekker dom) en ook het door de ruimte ‘sluipen’ van een drietal dieven is al snel komisch. Maar het werkt in onze ogen alleen als het duidelijk wordt wat er gestolen gaat worden EN…als het waarachtig is. De dieven moeten geloven dat ze ongezien door de straten gaan en als ze gesnapt worden door het publiek (lees…als er oogcontact is met het publiek) is het onverbiddelijk terug naar af

Het spelletje Annemaria-Koekoek-voor-gevorderden moet serieus worden gespeeld.  Het geloof in eigen kunnen is belangrijker dan alle vrolijke en grappige zijsprongen die we tijdens de repetitie regelmatig maken…de grollen leiden af van echte grap…dat drie serieus sluipende dieven voor iedereen zichtbaar langzaam dichterbij sluipen om iets te gaan ontvreemden.  Dat zorgt voor de spannende leuke kriebel bij het publiek

En dus is waarachtigheid het woord van het weekend…en trek ik de conclusie dat de valkuil van grappig ‘doen’ altijd op de loer ligt als je grappig wil ‘zijn’.